Header bij recensie over de korte animatiefilm Loop

Loop: Pixar short over een non-verbale autistische vrouw

De Sparkshort Loop gaat over Renee en Marcus; twee tieners die op zomerkamp zijn en samen een rondje in een kano gaan varen. Eén uitdaging: Renee en Marcus communiceren op een andere manier. Renee is namelijk autistisch en non-verbaal, wat betekent dat ze niet of nauwelijks communiceert door middel van woorden. Marcus gebruikt wel woorden en begrijpt de taal van Renee (nog) niet. Renee communiceert door middel van geluiden en bewegingen met haar lichaam. In eerste instantie lijken het willekeurige bewegingen, maar ze laat er wel degelijk mee weten wat ze wil. Marcus moet proberen te begrijpen hoe de wereld van Renee eruitziet en wat ze wil zeggen. In de kano zijn ze afhankelijk van elkaar en moeten ze samen een weg zien te vinden.

Loop ging in premiere op Disney+ op 10 januari 2020. In tegenstelling tot Float; de andere Sparkshort waar ik eerder een blog over schreef, gaat Loop wel expliciet over autisme. In de beschrijving van de film staat ook dat het over autisme gaat en Renee is daarmee het eerste non-verbale autistische personage in een Pixar-film.

Sparkshorts op Disney+

Disney+ is een relatief nieuwe streamingdienst, waarop films en series van onder andere Disney, Pixar en Marvel op gekeken kunnen worden. Om Loop te kunnen kijken, heb je een Disney+-abonnement nodig. Er is een optie tot een gratis trial van zeven dagen. Als je die voor het einde van de trial opzegt, betaal je dus niks. Daarna kost een abonnement 6,99 euro per maand. Hier vind je een goede uitleg van hoe Disney+ werkt en wat je allemaal krijgt bij het lidmaatschap.

Disney+ is sinds 12 november 2019 te bekijken vanuit Nederland. Sparkshorts zijn films die niet in de bioscopen vertoond worden, maar die alleen op Disney+ te zien zijn. Ze hebben een kleiner budget dan andere films en de makers hebben korter de tijd om het project af te ronden, maar het geeft makers de mogelijkheid zichzelf op de kaart te zetten. Daar komen dus mooie projecten zoals dit uit voort.

Wat bijzonder is, is dat twee van de zes Sparkshorts autisme als onderwerp hebben. Ook de film Float gaat (wat indirecter) over autisme. Mijn mening over Float kun je hier lezen.

Mensen met autisme betrokken bij het maakproces

Iets waar vaak veel kritiek op is als het gaat om de verbeelding van autisme, is dat er bij het maken van een film of serie geen mensen met autisme geconsulteerd zijn. Bij Loop is dit anders gegaan, en hoe… Erica Milsom, de regisseur van Loop, vertelt in een interview met Animation Magazine:

“At all stages of the production, from the first script read-through to the next-to-last pass on animation and lighting, we had autistic partners giving notes and sharing their thoughts about the movie.”

Erica Milsom in een interview met Forbes: “We were really aware of the “Nothing about us without us” movement and I was like “there’s no way I’m going to make a film that doesn’t honor that.”

Erica Milsom wilde per se dat de geluiden die Renee maakt ingesproken zouden worden door een autistische vrouw. Hiervoor vonden ze Madison Bandy bereid, die zelf autistisch en non-verbaal is. Het personage Renee werd ook deels gebaseerd op haar. De makers hielden rekening met Madison tijdens het maakproces. Zo kwamen ze erachter dat het opnemen in een studio voor haar niet de beste omgeving was, omdat daar teveel mensen aanwezig waren en het een onbekende omgeving was. Daarom besloten ze bij haar thuis op te nemen.

Naast Madison, werden consultanten van The Autistic Self Advocacy Network geconsulteerd, om nog beter te begrijpen wat er in Renee omgaat.

Erica Milsom en Krissy Cababa vertellen in The Making of Loop: “We brought on a group of consultants from The Autistic Self Advocacy Network, who then were able to watch the film several times and they were able to give us feedback on what was working for them and what wasn’t working for them. They also gave us really helpful insight into what our character Renee might be experiencing, or feeling, or thinking.”

Representatie van autisme

Loop is een ‘character-driven’ film, zoal de makers het noemen. Het gaat alleen om Marcus en Renee en wie zij zijn als persoon. Binnen de zeven minuten dat de film duurt, is daar behoorlijk wat diepgang in aangebracht. Renee is voor de verandering geen plat karakter. We krijgen allerlei kanten van haar persoonlijkheid te zien en niet alleen de beperkingen of de talenten.

Krissy Cababa (producer) zegt in een interview met ABC: “I want people to see Loop and recognize that we are all full human beings, with emotions and desires, and thoughts and feelings, and to try and bridge that gap with somebody who might not communicate the same way as you or may not look the same way as you.”

In de film zijn er ook beelden vanuit het oogpunt van Renee. De makers hebben daarmee geprobeerd om de belevingswereld van Renee ook vanuit haarzelf weer te geven. Wanneer we vanuit haar perspectief kijken, klinken geluiden harder en zijn kleuren meer uitgesproken, om de prikkelverwerking te tonen. Daarnaast wordt vanuit het perspectief van Renee bijvoorbeeld weinig oogcontact gemaakt met Marcus, want dat is te heftig voor Renee als autistisch persoon.

Diversiteit

Renee is een autistische vrouw van kleur. Dit is dubbel uitzonderlijk binnen de autismebeeldvorming, want het komt al zelden voor dat een film over autisme over een vrouw gaat (hoewel het natuurlijk veel gangbaarder zou moeten zijn). Meestal gaat het over een jongvolwassen, witte, heteroseksuele man uit de middenklasse. Ik vermoed dat als makers ervoor kiezen om een vrouw met autisme te portretteren, ze zich sowieso meer bewust zijn van diversiteit (binnen het autismespectrum), en dat daarom meerdere thema’s (bijvoorbeeld seksualiteit en etniciteit) aan de orde komen, en meer stereotypes doorbroken worden, dan wanneer het over een man met autisme gaat. Dit zou ik graag nog eens verder uit willen zoeken.

Zelfs het logo van de film laat zien dat de makers goed nagedacht hebben over de representatie. De letters van het logo zijn geschreven in regenboogkleuren, wat verwijst naar neurodiversiteit. In dit artikel kun je meer lezen over het gebruik van regenboogkleuren, in plaats van de kleur blauw die al lange tijd symbool staat voor autisme.

Verschil tussen animatie- en live actionfilms in de representatie van autisme

Al langer ben ik geïnteresseerd in het verschil tussen animatiefilms en live actionfilms als het gaat om de representatie van autisme. Zelf ben ik fan van verschillende animatiefilms over autisme, omdat ik vind dat het autisme daarin accurater weergegeven wordt, bijvoorbeeld Mary & Max, Mind My Mind, en Loop komt daar ook zeker bij.

In een interview met Forbes zegt regisseur Erica Milsom hier iets over:

“I feel animation is one of those mediums where you can push an idea you might not be able to illustrate the same way in something that’s a live action or documentary idea. One of the things about “Loop” I think is very interesting is we may not have been able to make this story in live action. Two kids out on a boat alone together, being the age they are and one being a nonverbal, autistic person. I don’t know if we could have made that live action. So that’s one of the joys of working in animation is you can actually produce things you probably can’t do in live action.”

Ik ben persoonlijk heel blij met deze film, en dan voornamelijk over hoe de makers het aangepakt hebben. Het autisme van Renee komt nauwelijks overeen met dat van mij, maar toch betekent deze film een aantal belangrijke dingen in de verbeelding van autisme. Het gebeurt niet vaak dat filmmakers zich zo verdiepen in autisme. Wat ik heel mooi vind in hoe de makers over de film praten, is dat ze het niet hebben over Renee die anders is. Nee, het gaat over twee mensen die van elkaar verschillen en die allebei moeite moeten doen om elkaar ergens in het midden te ontmoeten.

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Ga naar de inhoud