Header bij blog over het boek Alles over pesten van Mieke van Stigt. Aan de rechterkant de voorkant van het boek. Hierop staan een paar grijze vissen, en één goudvis die afwijkt van de rest.

Recensie: Alles over pesten van Mieke van Stigt

Met het boek Alles over pesten wil Mieke van Stigt misverstanden over pesten uitroeien. Dat is haar streven, wetende dat we pesten zélf nooit helemaal kunnen uitroeien. Het boek is een zoektocht naar de oorzaken van pesten en naar mogelijke oplossingen. Daarbij gebruikt ze haar eigen ervaringen, die van andere gepeste mensen en ouders van gepeste kinderen, alsook inzichten uit de filosofie, psychologie, biologie en sociologie.

Meestal schrijf ik recensies over boeken die net uitgebracht zijn. Alles over pesten is daarop een uitzondering. Het boek kwam in 2014 uit, dus meer dan tien jaar geleden. Toch is het algemene betoog van Mieke nog steeds actueel. Ik begon aan Alles over pesten voor mezelf. Zowel op de basis- als op de middelbare school heb ik periodes gekend waarin ik gepest werd. Nou ken ik Mieke persoonlijk een beetje (online) en ik vertelde haar dat ik na al die jaren eindelijk de moed had gehad om aan haar boek te beginnen. Ze nodigde me uit om ook een recensie te schrijven en tijdens het lezen bedacht ik me dat ik er inderdaad wel wat over te zeggen had.

Mieke van Stigt

Mieke is opgeleid als socioloog en pedagoog. Ze schrijft, onder andere voor Sociale Vraagstukken, over opvoeding, onderwijs en algemene maatschappelijke ontwikkelingen. Mieke heeft zelf ervaring met pesten en ook haar dochter werd gepest. Een aantal jaar na het schrijven van Alles over pesten, kwam Mieke erachter dat ze autistisch is. Ten tijde van het schrijven van het boek, wist ze dat dus nog niet.

Mieke liet mij weten na te denken over het schrijven van een nieuw boek over pesten, omdat er in de loop der jaren natuurlijk toch een hoop veranderd is. In Alles over pesten gaat het bijvoorbeeld al wel over cyberpesten, maar deze ontwikkelingen gaan natuurlijk zo snel dat hier inmiddels waarschijnlijk veel meer over te melden is.

Alles over pesten: de inhoud

Hoewel de inhoud van Alles over pesten nog actueel aandoet, kun je als je inzoomt wel wat verouderde informatie vinden, wat natuurlijk logisch is. Er zijn bijvoorbeeld zo’n vijf-zes pagina’s met informatie over autisme en pesten, en daar staat in dat de helft van de mensen met autisme een verstandelijke beperking heeft. Een verhouding die aan het verschuiven is. Inmiddels heeft naar schatting nog maar zo’n 30 procent een verstandelijke beperking, omdat er steeds meer erkenning is gekomen dat autisme ook voorkomt bij een normale en hoge intelligentie. In die zin is het dus goed om er rekening mee te houden dat er sinds de publicatie van het boek waarschijnlijk meer onderzoek gedaan is naar dezelfde onderwerpen die aan bod komen en dat de percentages anders kunnen liggen.

In 2020 schreef Mieke nog een recenter artikel specifiek over autisme en pesten. Dit kan dus een mooie aanvulling zijn op het boek.

Daarnaast is er in Alles over pesten aandacht voor pesten bij ADHD, een verstandelijke beperking en hoogbegaafdheid. Mieke neemt veel verschillende doelgroepen mee. Niet alleen de gepeste, maar ook de pester zelf. Of hoe ga je er bijvoorbeeld als ouder mee om als je kind gepest wordt, terwijl je zelf vroeger misschien ook gepest bent en daar nog pijn zit? Bij pesten denken we natuurlijk vooral aan kinderen op scholen, maar pesten kan ook voorkomen onder volwassenen. Bijvoorbeeld op het werk of in instellingen en tehuizen.

Taalgebruik

Alles over pesten leest lekker weg. Ondanks dat Mieke soms beschrijft wat er in wetenschappelijke onderzoeken staat, brengt ze dit op een toegankelijke manier. Daardoor spreekt het boek een grote doelgroep aan.

Het boek bestaat uit iets meer dan 200 pagina’s. Het is dus geen dikke pil en ook op die manier toegankelijk. Na elk hoofdstuk volgt een samenvatting, zodat je de belangrijkste informatie uit dat hoofdstuk nog een keer tot je kan nemen, en er zijn ook lijstjes met tips voor verschillende groepen (zoals scholen, ouders en mensen die zelf gepest worden).

Mijn mening

Alles over pesten lag een tijdje klaar op mijn tafeltje waar ik mijn boeken neerleg die ik nog wil lezen. Ik zag er eerlijk gezegd wat tegenop om eraan te beginnen. Ik heb het pesten achter me gelaten en ondervind daar niet direct de gevolgen meer van, hoewel ik weet dat het doorsijpelt in hoe ik met sociaal contact omga in het dagelijks leven.

Eigenlijk bleek mijn weifeling niet nodig. Het boek stelde me juist gerust, zette dingen op zijn plaats en bevestigde nog maar eens dat pesten niet oké is.

Waar ik zelf bijvoorbeeld weleens vragen over heb gehad, is of mijn houding (onzeker, teruggetrokken) het pesten uitgelokt heeft. Ja, schrijft Mieke, bepaalde eigenschappen, zoals een laag zelfbeeld, zijn inderdaad risicofactoren om gepest te worden, maar… deze eigenschappen kunnen ook weer het gevolg zijn van pesten. Dit verklaart voor mij bijvoorbeeld waarom ik op den duur ook op weg naar school gepest werd, door kinderen die ik niet kende en niet bij me op school zaten. Waarschijnlijk doordat ze alleen al aan me zagen dat ik een makkelijk slachtoffer zou zijn. Maar dit kwam niet per se doordat ik als persoon zwak was, maar doordat ik al het slachtoffer was geweest van pesten. Het klinkt allemaal zo logisch, maar voor mij was dit dus een boek vol eye openers.

Zeker de moeite waard om tien jaar na dato nog te lezen en ik kijk uit naar een eventueel vervolg.

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Ga naar de inhoud