Ik weet inmiddels tien jaar dat ik autistisch ben. Dat werd pas duidelijk op het moment dat ik slaagde voor mijn vwo-examen en vanwege mijn universitaire studie op kamers moest gaan wonen. Een studie waar ik overigens ook in afstudeerde, al was het met een jaar vertraging. Er lijkt op het eerste gezicht dus weinig mis met mijn vermogen om te leren op cognitief niveau. Ik startte vaak met een achterstand, omdat ik pas liet
Representaties over autisme doen regelmatig stof opwaaien: is het wel een accurate weergave van het leven met autisme? De massamedia zijn nog steeds de belangrijkste bron van informatie over psychische stoornissen. Veel mensen kennen niemand met autisme in het dagelijks leven en leren van film of tv. Ook mensen die wel iemand met autisme kennen zullen natuurlijk kijken naar films of series waar autisme in voorkomt, om de persoon in hun omgeving beter te leren
Een jaar of drie geleden was ik op een congres over vrouwen met autisme, waar Judith Visser (schrijfster), haar verhaal vertelde. Ze had toen nog niet zo lang een diagnose en als ik me niet vergis vertelde ze voor het eerst over haar autisme aan een publiek. Haar verhaal was herkenbaar, beeldend en vooral ontzettend grappig. Bij het vragenrondje vroeg een vrouw uit het publiek: ‘Ga je ook een boek over autisme schrijven?’ Judith antwoordde:
Soms hou ik mezelf voor de gek: zó erg kan het toch niet zijn als er iets verandert? Het kan immers ook positieve dingen opleveren? Dat optimisme wordt me ook ingegeven door mijn omgeving: ‘Je hebt zoveel geleerd! Je kan het!’ Wat er waarschijnlijk vanuit gaat dat ik onzeker zou zijn over mijn eigen kunnen, waarop mijn reactie is om nog meer uit te leggen over wat er allemaal mis kan gaan, want voor mijn
Ik denk dat ik de afgelopen weken zeker tien keer de vraag heb gekregen wat ik van de serie The Good Doctor vind. Na het bekijken van vier afleveringen vind ik dat ik daar wel een goed onderbouwd antwoord op kan geven. De serie wordt uitgezonden op RTL4, en is hier op dvd te vinden. De eerste aflevering trok in Nederland 1 miljoen kijkers en in Amerika is het één van de best bekeken shows
Gisteravond begon een nieuw seizoen van Het is hier autistisch. In het eerste seizoen ging presentator Filemon Wesselink op onderzoek uit: had hij zelf ook autisme? De camera was erbij toen hij zijn diagnose kreeg. Nu zijn we een jaar verder en komt Filemon tot de conclusie dat er nog veel meer te vertellen is over het autismespectrum. Daarom maakt hij een nieuw seizoen, met nieuwe thema’s. Heb je de eerste aflevering nog niet gezien?
